سلام بر برادران و خواهران همرزممان در تونس. به احترامشان کلاه از سر بر میدارم، ایستاده و در سکوت میگریم. من خود را عضو جنبش سبز ایران میدانم و همه آزادگان جهان را که بر علیه ظلم و ظالم به پا میخیزند و تا پای جان بر روی هدفشان، که همان برخورداری از حقوق اولیه شان است، ایستادگی و مقاومت میکنند را عضوی از جنبش سبز میدانم. چرا که نه! جنبش سبز و همه آزادیخواهان جهان همه در یک مجموعه جای دارند و برای یک هدف در تلاش و تکاپو هستند و آن آزادیست. مگر ما در ایران چه میخواهیم غیر از آزادی و رایمان و حکومت مردم سالار!؟ مگر برادران مان در چین چه می خواستند غیر از رفع تبعیض!؟ مگر تظاهرکنندگان تونسی چه میخواهند غیر از آزادی و یک شغل که بتوانند از شرمندگی زن و فرزند درآیند!؟ آیا جواب حاکمان ستمگر به این مظلومان غیر از سرکوب و مرگ بود؟ آری! کشت و کشتار و سرکوب و خفقان راه چاره بن بست همه ستمگران و جباران عالم است. به امید روزی فرا برسد که اگر در جهان یک نفر به دیگری ظلمی روا داشت، مابقی مردم به حق خواهی مظلوم بشتابند و ظالم را بر سر جایش بنشانند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر