دوباره سفاک را به زانو در خواهیم آورد و دیگر پا پس نخواهیم کشید

دوستان سبزمان را بازهم شهید کردند و با خود گفتند که دلمان کمی آرام گرفت از گرفتن جان این دو جوان. به ملت پوزخند زدند، دل مادران داغدیده را ریش کردن و کمر پدران را شکستند ولی غافل از آن تخم کینه ای که در دلهای مظلومان نشاندند. غافل از اینکه بدانند ناخواسته عامل اتحاد ما، ملت، شده اند. از دید خودشان زهر چشمی از ملت گرفته اند و حال آنکه تنها کاری که انجام داده اند، پاشیدن بذر امید در دل مردم این سرزمین برای نابودی استبداد بوده است. شهدای ما با خون خود، ریشه درخت آزادی را آبیاری کردند و رفتند. بر ماست که به پاس این همه فداکاری و از خود گذشتگی تا نابودی کامل اهریمن و آزادی سرزمینمان، ایران، لحظه ای دست از مبارزه برنداریم.

با تایید خبر برگزاری راهپیمایی 1 اسفند از سوی مشاور میرحسین موسوی، تنها وظیفه ای که داریم، اطلاع رسانی و آگاه سازی مردم است، مخصوصا در فضای خارج از اینترنت. باید کار را یکسره کنیم. سکون و سکوت دیگر بس است. رسانه شمایید.