از آن یزید تا این یزید فاصله یک آینه است، آن یکی از دمشق و این یکی از خامنه است

به لطف خدا وهمت دانشجویان در همه جای دنیا مخصوصا دانشجویان داخل ایران مراسم 16 آذر خوبی در سراسر ایران برگزار شد که حتی در واحدهای دانشگاهی نسبتا کوچک هم شاهد اعتراضات دانشجویی بودیم. دوباره جنبش جان تازه ای گرفت. دانشجویان ما هزینه های زیادی داده اند واکنون زمان آن است که ملت دوباره با این دانشجویان در یک صف قرار گیرند. آری! عاشورا نزدیک است و بهترین زمان ممکن پیش روی جنبش.

پارسال یادم میآید که غروب روز تاسوعا بود و مردم برای سخنرانی سید محمد خاتمی رفته بودند و در موقع برگشت قرار ظهر عاشورا را میگذاشتند و چه شبی بود شب بیعت با آزادی! چه شبی بود که در چنین ماه عزیزی و چنان روز تاریخی ای مردم باز هم به خود آمده بودند تا با دستان خالی در برابر ظلم و استبداد تا دندان مسلح بپا خیزند. براستی چه عاشورایی بود! خیابانهای غرق در خون، مزدوران با دستهای خون آلود، شهدا بر کف خیابانها و زیر چرخ ماشینها، و نیروهای انتظامی با بی غیرتی هر چه تمام تنها نظاره گر ماجرا بودند. شهدا پای بیعتشان با آزادی ایستاده بودند و مردم در پهنای خیابانها دلاوریهاشان را به رخ مزدوران حکومتی کشانده بودند. عاشورایی بود به مصداق واقعی. چقدر زیبا گفت امام حسین (ع) که اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید. اینان نه تنها دین ندارند بلکه آزاده و آزادگی را هم به مسلخ برده اند! شرم بر اینان و لعنت بر ایشان! بسان زیارت عاشورا که در آن آمده است خداوند لعنت کند مردمی را که اسبها زین کردند برای جنگ با امام حسین (ع)، من هم از خداوند میخواهم که لعنت کند کسی را که دستور داد به مزدورانش برای قتل شما برادران و خواهرانم در روز عاشورا، خداوند لعنت کند کسانی که گلوله ها را در خشاب ها گذاشتند و لعنت کند کسانی را که به سینه هاتان نشانه رفتند و لعنت کند کسانی را که ماشه ها را چکاندند و لعنت کند کسانی را که شکنجه کردند فرزندان مظلوم سرزمینم را و لعنت کند کسانی را که پا در جای پای یزید میگذارند و ادعای علی بودنشان گوش فلک را کرده است. امیر جبار زمان سید علی بر مسند خلافت یزید تکیه زده و صد البته که روی یزید را هم سفید کرده است.

از آن یزید تا این یزید فاصله یک آینه است، آن یکی از دمشق و این یکی از خامنه است.

یک سال از مهاجرت یاران عاشوراییمان گذشت و پایه های ظلم لرزان تر از گذشته شده است. بر ماست که راه شهیدانمان و راه زندانیانمان را ادامه دهیم تا به غایت حق هر انسان یعنی آزادی دست یابیم.

۲ نظر:

ناشناس گفت...

آفرين. متن جالب و موثري نوشته ايد. به اميد بهروزي مردم و آزادي زندانيان دربند.

chodankalleh گفت...

سلام

نظر لطفتان است